نگاهی دوباره به گلکسی A9 (2018)؛ اولین گوشی با دوربین چهارگانه
به گزارش وبلاگ ساعت دیواری، چند دوربین برای گوشی کافی است؟ چند دوربین بیش از حد محسوب می گردد؟ گلکسی A9 (2018) حدود سه سال و نیم قبل به عنوان اولین گوشی مجهز به دوربین چهارگانه راهی بازار شد. سامسونگ وعده داد که به لطف این تعداد دوربین، کاربران برای ثبت عکس های موردنظر خود دست بازتری خواهند داشت.

اول از همه باید به دوربین اصلی 24 مگاپیکسلی اشاره کنیم. در کنار آن هم اولترا واید 8 مگاپیکسلی به همراه تله فوتو 10 مگاپیکسلی با زوم 2 برابری قرار داشت. در نهایت نباید سنسور تشخیص عمق 5 مگاپیکسلی را از قلم بیندازیم. اما اصلا چرا شرکت ها دنبال افزایش تعداد دوربین ها هستند؟ باید خاطرنشان کنیم کوشش هایی برای استفاده از دوربین های مبتنی بر فاصله کانونی متغیر اجرا شده ولی این دوربین ها در گوشی های باریک تر از 10 میلی متر نمی توانند قرار بگیرند. این در حالی است که ضخامت گلکسی A9 (2018) به 8 میلی متر می رسد و ضمناً ماژول دوربین این گوشی هم تقریبا هم سطح با پنل پشتی است.
در سال 2016 ال جی برای اولین بار به بهره گیری از دوربین اولترا واید روی آورد و این دوربین مورد توجه شرکت های سازنده گوشی ها نهاده شد. مدتی بعد هم دوربین تله فوتو به طور گسترده در گوشی های مختلف ظاهر شد. اما در سال 2018 ال جی برای اولین بار از یک گوشی مجهز به هر دو دوربین اولترا واید و تله فوتو رونمایی کرد که فقط چند هفته قبل از معرفی A9 راهی بازار شد.
در این میان با وجود اینکه سامسونگ در تبلیغات خود این تعداد دوربین های A9 را در مرکز توجه قرار گرفته است، اما واقعیت این است که دوربین های موردنظر کیفیت چندان قابل توجهی نداشتند. به عنوان مثال در ادامه می توانید تصاویر ثبت شده با دوربین اصلی را مشاهده کنید. همانطور که می بینید که در بیشتر این تصاویر رنگ بنفش توجه زیادی را جلب می نماید. در بعضی تصاویر هم که وایت بالانس به درستی تنظیم شده، همچنان نویز زیادی دیده می گردد.
دوربین تله فوتو رنگ ها را بهتر مدیریت می کرد اما به یک علت نامعمول، این دوربین به طور پیش فرض عکس های ثبت شده با سنسور 10 مگاپیکسلی را به عکس های 24 مگاپیکسلی تبدیل می کرد. البته غیرفعال کردن این معینه امکان پذیر بود ولی معین نیست که چرا سامسونگ چنین قابلیتی را ارائه داده بود.
دوربین اولترا واید هم در زمینه اعوجاج تصویر مسائل زیادی داشت و از طرف دیگر باید به کیفیت پایین آن هم اشاره کنیم. همانطور که احتمالا می دانید، بسیاری از گوشی ها به طور پیش فرض اعوجاج تصاویر ثبت شده با دوربین اولترا واید را تا حد زیادی اصلاح می نمایند که سامسونگ برای A9 چنین کاری انجام نداده بود.
در ادامه هم می توانید تصاویر ثبت شده با دوربین اصلی در شب را مشاهده کنید که کیفیت این تصاویر نیز چندان قابل توجه نیست.
روی هم رفته در آن دوران از یک گوشی که قرار بود از نظر دوربین حرف زیادی برای گفتن داشته باشد، انتظارات بسیار بیشتری داشتیم. حالا بهتر است به کیفیت سنسور تشخیص عمق آن نگاهی دوباره بیندازیم. در کمال تعجب، عکس هایی که با همکاری دوربین اصلی و سنسور تشخیص عمق ثبت شده اند، به خوبی سوژه را از پس زمینه جدا نموده اند. روی هم رفته از بین 4 دوربین، ظاهرا فقط سنسور تشخیص عمق کار خود را به درستی انجام می دهد.
دوربین سلفی هم مبتنی بر سنسور 24 مگاپیکسلی بود که البته از قابلیت فوکوس اتوماتیک بهره نمی برد. گستره دینامیکی عکس های سلفی چندان عالی نبودند اما در شرایط ایدئال می توانستید عکس های سلفی خوبی بگیرید.
به غیر از دوربین چهارگانه، باید به بهره گیری این گوشی از نمایشگر 6.3 اینچی هم اشاره کنیم که در آن دوران یکی از بزرگ ترین نمایشگرها محسوب می شد. این نمایشگر از نظر روشنایی، کیفیت و کنتراست حرف زیادی برای گفتن داشت. قلب تپنده این گوشی چیپست اسنپدراگون 660 بود که در کنار آن 6 یا 8 گیگابایت رم و 64 یا 128 گیگابایت حافظه داخلی انجام وظیفه می کردند. بعلاوه نباید باتری 3800 میلی آمپر ساعتی این گوشی را از قلم بیندازیم و در کل این گوشی از نظر عمر باتری ضعف مهمی نداشت.
سامسونگ برای این گوشی قیمت بسیار بالایی را در نظر گرفته بود که در بازار جهانی با قیمت 600 یورو راهی بازار شد. به علت همین قیمت بالا و البته ضعف هایی که داشت، روی هم رفته گلکسی A9 (2018) مورد توجه زیادی قرار نگرفت. در کل سامسونگ برای A9 ایده های جذابی داشت که در نهایت نتوانست این ایده ها را به خوبی عملی کند.
منبع: GSM Arena
منبع: دیجیکالا مگ