نکته نهفته در دل مصاحبه عادل فردوسی پور با کی روش - وبلاگ ساعت دیواری

به گزارش وبلاگ ساعت دیواری، وقتی به گفت وگوی عادل خان فردوسی پور با سرمربی تیم ملی فوتبال با دقت بنگریم، آن نکته ای که مدام فکر را نوازش می دهد، تسلط آقای سرمربی است. او نه تنها در مستطیل سبز؛ بلکه در بیرون آن هم یک حرفه ای تمام عیار است. او مانند یک دیپلمات حرفه ای سؤالات سخت آقای فردوسی پور را جواب می داد، بی آنکه حاشیه یا مطالبه ای گزاف ایجاد کند. به واسطه سال ها کار و فعالیت در دنیای پهناور فوتبال با سیاست مداران بزرگ ملاقات و تبادل نظر داشته و از آن ها آموخته است. می گوید: من از هر کدام از افراد نکات بسیاری آموختم، اگر بخواهم نام یک نفر را بین آن ها برجسته کنم، باید از نلسون ماندلا، رهبر آفریقای جنوبی یاد کنم که به عنوان سرمربی تیم ملی این کشور با او ملاقات کردم، منش انسانی فوق العاده اش، تأثیر شگرفی بر من گذاشت.

او درست می گوید و از بزرگان تأثیر زیادی گرفته است که این چنین زیرکانه و سیاست مدارانه تیمش را جمع می نماید.

در فوتبال مدرن مربیان بزرگ یا خودشان اصول روان شناسی را بلد هستند و از آن بهره می برند یا یک روان شناس مجرب در کنارشان هست. کارلوس از این قاعده مستثنا نیست و به خوبی تیم و اطراف تیم را کنترل می نماید. حضور در جام جهانی برای او مهم است؛ اما نه حضوری که اعتبار چندین ساله خودش را خدشه دار کند. او حضوری آبرومند می خواهد، دقیقا همان چیزی که تیم ملی از جام می خواهد؛ پس درست می گوید روزانه 20 ساعت و حتی در خواب به این فکر می نماید که چگونه تیم را بهتر کند.

کارلوس می داند جام جهانی 2026 او 73 ساله می گردد و دیگر سن مناسبی برای خودنمایی در عرصه ورزش و فوتبال نیست؛ پس قطر برای او برترین فرصت و بیشترین شانس است تا به قول خودش با راهکار های جادویی تیم را پیروز کند. بازی های محبت آمیز با اروگوئه و سنگال این نوید را داد که کارلوس در کوتاه ترین زمان توانسته است تیم را منظم و منسجم تر از قبل کند و بازیکنان نیز نشان دادند که او را دوست می دارند و از آن مهتر او را به عنوان یک مربی بزرگ قبول دارند. این احساس یاری شایانی به پیروزیت تیم ملی می نماید؛ به ویژه در میدان های بزرگ.