اقدام بحرین برای راضی نگه داشتن همگروه های ایران، پای یک بلیت در میان است! - وبلاگ ساعت دیواری

به گزارش وبلاگ ساعت دیواری، در حالی که ایران بابت اعطای میزبانی مسابقات انتخابی جام جهانی 2022 از AFC به دادگاه CAS شکایت نموده، سه تیم دیگر، کشورمان را در این راستا همراهی نکردند.

به گزارش وبلاگ ساعت دیواری، ماجرای اعطای میزبانی دیدارهای به جامانده انتخابی جام جهانی 2022 قطر و جام ملت های آسیا 2023 چین از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) به بحرین، وارد فاز جدیدی شده است. پس از اینکه فدراسیون فوتبال ایران سعی کرد با احترام، نامه نگاری و پیشنهاد برگزاری جلسات آنلاین و حضوری با دبیرکل و رئیس AFC به این مسئله اعتراض کند و از این جهت به نتیجه نرسید، جهت شکایت را در پیش گرفت. فدراسیون فوتبال ایران 31 مارس 2021 (11 فروردین 1400) اعتراض رسمی خود را به میزبانی بحرین در لایحه ای به دادگاه عالی ورزش (CAS) ارسال کرد تا آخرین شانس خود را برای لغو این میزبانی و برگزاری بازی ها در تهران امتحان کند.

داستان اعطای میزبانی دیدارهای گروه C انتخابی جام جهانی 2022 قطر به بحرین، سر درازی دارد که نگاهی گذرا به این ماجرا می تواند ماجراهای زیادی را روشن کند. در روزهای نخست ماه فوریه و یک ماه پس از آغاز سال جدید میلادی (بهمن ماه 1399) در بعضی رسانه های عرب زبان و به خصوص شبکه های اجتماعی در عراق بحث اعطای میزبانی دیدارهای متمرکز انتخابی جام جهانی به بحرین مطرح شد. این در شرایطی بود که در آن موقع AFC هیچ تصمیمی مبنی بر لغو دیدارهای ماه مارس (فروردین) نداشت و طبق تقویم بازی ها باید به صورت رفت و برگشت در ماه های مارس و ژوئن برگزار می شد.

با این حال کنفدراسیون فوتبال آسیا روز 16 فوریه (28 بهمن) جلسه ای را برای آنالیز تغییر تاریخ بازی ها به دلیل محدودیت سفرها از ماه مارس به ماه ژوئن ترتیب داد. جلسه ای که دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی ایران اخیراً به آن اشاره نمود و گفت در حالی که قرار بود این موضوع در جلسه آنالیز گردد، اما روی صفحه نمایش پیغامی آمد که بازی ها به تاریخ ژوئن تغییر نموده و نماینده بحرین هم از تمایل فدراسیون فوتبال این کشور برای دریافت میزبانی صحبت می کرد. اسکوچیچ در اصل به این ماجرا اشاره داشت که جلسه برگزار گردیده فرمالیته بوده و همه تصمیمات از قبل گرفته شده بود.

مسئله جالب توجه اینجاست که یک روز پس از این جلسه، اتحادیه فوتبال بحرین با ارسال نامه ای به فدراسیون فوتبال ایران که احتمالاً مشابه این نامه به عراق، هنگ کنگ و کامبوج هم ارسال شده است، پیشنهاد می دهد که تمام هزینه های میزبانی از جمله پرواز تیم های گروه C را تأمین خواهد نمود. این در حالی بود که یکی از شرایط AFC برای واگذاری میزبانی پرداخت تمام هزینه های میزبانی بود، اما پرداخت هزینه پرواز به عهده خود تیم ها بود و کشور میزبان الزامی برای این کار نداشت.

با وجود تمام این شرایط، فدراسیون فوتبال ایران ضمن رد پیشنهاد بحرین، خودش برای کسب میزبانی اعلام آمادگی می نماید که داتو ویندزور جان، دبیرکل AFC در تاریخ 5 مارس (15 اسفند) با ارسال نامه ای به فدراسیون فوتبال ایران چالش تحریم های بین المللی را پیش کشیده و اعلام می نماید ایران برای کسب میزبانی راهکاری برای عبور از این چالش بدهد.

این در حالی است که حقوق تجاری این مرحله از مسابقات انتخابی جام جهانی 2022 قطر طبق بند 4 آیین نامه تقاضای میزبانی، متعلق به AFC و شرکای تجاری اش نبوده و تمامی حقوق اسپانسری و پخش تلویزیونی متعلق به کشورهای میزبان است. فدراسیون فوتبال ایران نیز به دنبال همین مسئله دو روز بعد (17 اسفند) پاسخ نامه دبیرکل AFC را می دهد و یادآوری می نماید حقوق تجاری این مسابقات ارتباطی به کنفدراسیون و شرکای تجاری اش ندارد. همانطور که حقوق تجاری دیدار ایران و کامبوج در همین مرحله از مسابقات روز 10 اکتبر 2019 (18 مهر 1398) به میزبانی فدراسیون فوتبال ایران برگزار گردید و تحریم ها مانعی برای انجام این میزبانی نبود.

کنفدراسیون فوتبال آسیا ضمن بی پاسخ گذاشتن نامه فدراسیون ایران که با دلایل منطقی، چالش مطرح شده از سوی AFC را برای عدم اعطای میزبانی به ایران نامربوط دانسته بود، میزبان های نهایی را در روز 12 مارس (22 اسفند) خاطرنشان کرد. در میان هر 8 گروه دیدارهای انتخابی جام جهانی 2022 قطر و جام ملت های آسیا 2023 چین، تنها میزبانی دو گروه به تیم های سید یک واگذار نشد؛ گروه B و C که تیم های سید یک آن استرالیا و ایران بودند.

دلیل عدم واگذاری میزبانی به فدراسیون فوتبال استرالیا مخالفت دولت این کشور بود که از قوانین خود -قرنطیه 14 روزه تمامی افراد پس از ورود به خاک این کشور- عقب نشینی نکرد. در نهایت از میان دو نامزد دیگر یعنی کویت (سید سوم) و اردن (سید دوم)، به دلیل احترام به بازی جوانمردانه میزبانی به کویت رسید، چراکه دیدار رفت دو کشور به میزبانی اردن برگزار گردیده بود. در شرایطی که دیدار رفت ایران و بحرین، در منامه برگزار گردید تا AFC برخلاف تصمیمی که برای گروه B گرفت، احترامی برای بازی جوانمردانه قائل نگردد. آن هم در شرایطی که رطوبت و گرمای هوا در بحرین و در ماه ژوئن به بالاترین حد خود می رسد. جالب است که هنگ کنگ نیز از گروه C درخواست میزبانی داده بود، اما آنچه پشت پرده رقم خورده درخواست از هنگ کنگ برای کناره گیری بوده تا شانس بحرین بالاتر برود.

در مجموع، یک روز پس از این تصمیم AFC، فدراسیون فوتبال ایران در نامه ای اعتراضی از کنفدراسیون فوتبال آسیا برای تصمیم خود و اعطای میزبانی به بحرین شرح خواست. نامه ای که بازهم پاسخی را به دنبال نداشت تا ایران بار دیگر 15 مارس (25 اسفند) نامه دیگری را به AFC ارسال کند و از آنها احترام متقابل را طلب کند. آن هم به عنوان یکی از 14 عضو بنیاندگذار کنفدراسیون فوتبال آسیا در سال 1954؛ نامه بعدی ایران 26 اسفندماه به دفتر شیخ سلمان ارسال شد که محتوای این نامه درخواست جلسه ای فوری با شیخ سلمان برای صحبت در مورد واگذاری میزبانی دیدارهای متمرکز گروه C به بحرین بود.

نکته جالب اینجاست که 26 اسفندماه، دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا به نامه یک روز قبل ایران که به دنبال پاسخ و چرایی اعطای میزبانی به بحرین بوده پاسخ می دهد. ویندزور جان این بار به دلیل معتبر بودن دلایل ایران که تحریم های بین المللی و ارتباط آن با عدم واگذاری میزبانی را رد نموده بود، موارد دیگری را مطرح می نماید. زیرساخت ها و استادیوم ها، مسائل لجستیکی و همچنین شیوع بالای ویروس کرونا این بار بهانه جدید AFC برای عدم اعطای میزبانی به ایران بوده است.

مطرح کردن این دلایل واهی، باز هم باعث عقب نشینی فدراسیون فوتبال ایران نمی گردد و این بار نامه ای 12 صفحه ای پاسخ ایران به شرحات مبهم دبیرکل AFC است؛ 12 صفحه ای که 19 مارس (29 اسفند) ارائه شرحات با آمار، فکت و دلایل انکار ناپذیر را به همراه دارد. از جمله اینکه ایران با تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا در انتخابی جام جهانی 2018 علاوه بر میزبانی دیدارهای خودش، میزبان دیدارهای عراق و افغانستان هم بوده و در بحث زیرساخت، استادیوم ها و مسائل لجستکی برای کسب میزبانی، مسئله ای ندارد.

در مورد کرونا هم آمار جالبی از مقایسه شیوع این ویروس در ایران و بحرین در اسناد ارسال شده ارائه می گردد. اسنادی که نشان می دهد بحرین با 1.7 میلیون جمعیت نسبت به ایران با 84 میلیون جمعیت، آمار مبتلایان بیشتری داشته است. طبق این آمار، بحرین در میان کشورهای آسیایی بالاترین آمار مبتلایان به کرونا را در هر یک میلیون نفر جمعیت داشته است. همچنین اشاره می گردد که لیگ فوتبال بحرین در میانه هفته شانزدهم به دلیل افزایش آمار کرونا دو هفته متوقف شده، در حالی که چنین اتفاقی برای لیگ برتر ایران رخ نداده است. همچنین به مساحت دو کشور اشاره می گردد که باعث می گردد فاصله گذاری اجتماعی به نسبت جمعیت در بحرین کار دشوارتری باشد.

درست چهار ساعت پس از ارسال این نامه 12 صفحه ای از سوی ایران، دبیرکل AFC به نامه 26 اسفند ایران و درخواست دیدار با شیخ سلمان پاسخ می دهد. تاریخ 3 آوریل (14 فروردین 1400) برای دیدار مسئولان فدراسیون فوتبال ایران با شیخ سلمان پیشنهاد می گردد، اما جالب است تاریخ این جلسه هوشمندانه طراحی می گردد چرا که ایران 21 روز پس از تصمیم AFC فرصت اعتراض به میزبانی بحرین در دادگاه عالی ورزش را داشته که این مهلت اول آوریل (12 فروردین) به سرانجام می رسید. یعنی کنفدراسیون فوتبال آسیا سعی داشت با این حربه مسئولان فدراسیون فوتبال ایران را امیدوار نگه دارد که شاید برگزاری جلسه با شیخ سلمان مؤثر باشد یا این جلسه از شکایت به CAS در تاریخ تعیین جلوگیری کند.

همه این اتفاقات در شرایطی رقم خورد که ویندزور جان در نامه خود اعلام می نماید که تصمیم اعطای میزبانی به بحرین تصمیم دبیرخانه AFC (دفتر دبیرکلی) بوده و شیخ سلمان دخالتی در این تصمیم نداشته است. از همین رو اعلام می گردد که جلسه فوق برای تقویت روابط میان ایران و AFC بوده و نباید درباره میزبانی صحبتی به میان بیاید. سه روز بعد فدراسیون فوتبال ایران پاسخ می دهد که آنها به دنبال برگزاری جلسه و صحبت درباره میزبانی بوده اند و 6 روز بعد، یعنی 28 مارس (8 فروردین) فدراسیون فوتبال خواهان برگزاری جلسه آنلاین با دبیرکل AFC به تاریخ 10 فروردین ماه می گردد تا دلایل تصمیم دبیرخانه برای اعطای میزبانی به بحرین را بپرسد.

تا سرانجام ساعت کاری روز 10 فروردین ماه در کوالالامپور، پاسخی از سوی ویندزور جان به ایران داده نمی گردد و یک روز بعد فدراسیون فوتبال ایران با ارسال نامه ای به AFC اعلام می نماید سفر به منامه برای دیدار با شیخ سلمان درخواست فوق العاده ای برای صحبت درباره میزبانی بوده و با توجه به این مسئله، جلسه برای تقویت روابط می تواند در تاریخ دیگری برگزار گردد.

فدراسیون فوتبال ایران هم پس از این رفتار AFC لایحه ای را برای شکایت به CAS تنظیم و در آخرین مهلت - روز 31 مارس (11 فروردین) - شکایت خود را ثبت می نماید. فدراسیون فوتبال همچنین برای رسیدگی به این پرونده در CAS درخواست فوریت داده که 5 آوریل (16 فروردین) دادگاه عالی ورزش دریافت پرونده ایران را تأیید نموده و 48 ساعت به کنفدراسیون فوتبال آسیا برای موافقت با رسیدگی فوری به این پرونده مهلت می دهد.

چند مسئله مهم در پرونده شکایت ایران وجود دارد. از پاسخ ندادن کنفدراسیون فوتبال آسیا به بعضی نامه های فدراسیون فوتبال ایران گرفته تا بهانه های واهی تحریم، مسائل لجستیکی، استادیوم ها و همچنین کرونا که طبق آمار جهانی، شرایط بحرین به مراتب بدتر از ایران بوده است. از سوی دیگر ممکن است ترغیب تیم های گروه C با پیشنهاد پرداخت هزینه پرواز به بحرین، دلیل محکم دیگری برای محکومیت این کشور و AFC برای اعطای میزبانی به کشور رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا باشد. به این دلیل که در صورت اعتراض به میزبانی، تمام تیم های حاضر در گروه باید به صورت مشترک اعتراض خود را ثبت نمایند، اما پیشنهاد پرداخت هزینه پرواز می تواند ترغیب این کشورها برای عدم اعتراض باشد؛ مسئله ای که امتیازی خارج از قوانین جاری AFC برای اعطای میزبانی بوده و می تواند حکم زیر میزی را داشته باشد.

حالا ایران در این زمینه به دادگاه حکمیت ورزش (CAS) شکایت نموده و منتظر تصمیم گیری از سوی این نهاد است. نهادی که می تواند تصمیم AFC برای اعطای میزبانی به بحرین را تأیید کند یا با استناد به مدارک و مستندات فدراسیون فوتبال کشورمان و زیر سؤال بردن این تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا، رأی به میزبانی ایران یا اصلاح تصمیم AFC بدهد.