شهروندان و ذهن خلاق
به گزارش وبلاگ ساعت دیواری، پیروز حناچی - شهردار تهران:بی گمان، سرمایه اصلی تهران شهروندان و فکر خلاق است. فکر خلاق باید در جای جای برنامه ها دیده گردد؛ به خصوص برنامه های مناسبتی که کم عارضه و بسیار تأثیرگذار و التیام بخش اند.
از نخستین روز ورودم به شهرداری، تأکید داشتم که ویژگی اصلی برنامه من، واقعی بودن آن است. برنامه ای روشن که با توجه به شرایط موجود و آسیب شناسی مسائل و با شناخت چالش های شهری تدوین شده است. همچنین معتقدم از چالش های پیشِ روی شهرداری که باید در حوزه های متفاوت به آن پرداخته گردد، ضعف کیفیت زندگی، آلودگی هوا، ضعف تاب آوری و... است و البته این همه در حوزه های ورزش و سلامت نیز قابل پیگیری است.
و البته که باور دارم توجه به نگرش مدیریتی به جای مهندسی در مسائلی چون محیط زیست، ترافیک، سلامت و ورزش از نشانه های شاخص خلاقیت در برنامه هایی است که باید بر مبنای واقیعات جامعه شهری تدوین گردد؛ برنامه هایی که می تواند بر چالش های یادشده فائق آید.
با کمی تأمل در می یابیم که مهم ترین ویژگی برنامه های مرتبط با حوزه سلامت و ورزش، تأکید بر شهروند به جای شهر یا شهرداری است؛ چرا که در برنامه های ما، انسان است که بر کالبد و سازمان ارجحیت دارد. ناگفته پیداست که در این راستا، باید از همه ظرفیت های شهرداری و محلات استفاده بهینه کرد.
راه اندازی پویش های مردمی همچون سه شنبه های بدون خودرو، دوشنبه های ورزشی، خیابان ورزش و طرح های مشابه، در واقع استفاده از همین ظرفیت های مردمی و پاسخی است شایسته به نیازهای شهری که اکنون آماده بهسازی در ابعاد متفاوت کالبدی و روانی است.
ما هرگز ادعا نکردیم که می توانیم تهران رابه بهشت بدل کنیم اما با جدیت برآنیم تا از آسیب های جدید جلوگیری نموده و از تهران، شهری زیست پذیرتر بسازیم.
این مقوله بدون همراهی مردم امکان ندارد. تهران ارزش های بسیاری دارد که ضروری است آنها را بشناسیم و بشناسانیم تا حس تعلق شهروندان پایتخت به آن، افزایش پیدا کند. اماکن ورزشی همچون سالن های ورزشی ویژه بانوان یا زورخانه هایی که تعدادشان باید روبه رجحان بگذارد، مجموعه های آبی، سالن های مخصوص جانبازان و معلولان، ایستگاه های تندرستی و نشاط و... پیغام آور پویایی و نشاط اجتماعی اند و گذشته از این، زیرساخت های افزایش فعالیت های بدنی در راستای پیشگیری از بسیاری از آسیب ها و ناهنجاری ها و البته ایجاد هنجارهای اجتماعی اند.
ورزش همگانی، یکی از بخش هایی است که در سازمانی مستقل (سازمان ورزش شهرداری) در قالب وظایف شهرداری تعریف شده است و به دلیل دستاوردهای نیکوی آن در رفع کردن چالش های شهری و اجتماعی مورد توجه مدیریت شهری بوده است.
بر همین اساس است که برنامه ریزی برای حضور اقشار و سنین مختلف در مسابقات محلات، المپیادهای ورزشی شهری، جشنواره ها و همایش های ورزشی و... همراه با مناسب سازی معابر، اماکن و فضاهای ورزشی در دستور کار قرار گرفته است.
اما برای نهادینه کردن فرهنگ ورزشی، باید به بعضی اقشار توجه ویژه داشت: بانوان، جوانان و بچه ها.
برگزاری مسابقاتی همچون مهارت های بچه ها، مسابقات بین نسلی، همایش های پیاده روی، دوچرخه سواری، کوهپیمایی، جشنواره بادبادک ها، بازی های رایانه ای، رقابت های رالی و... گواه روشنی بر این ادعاست که شهرداری تهران نسبت به بانوان به مثابه محورهای خانواده و بچه ها در مقام رسولان فرهنگی و آینده سازان این جامعه، توجهی خاص دارد.
آن چه جامعه امروز مبتلا به آن است و هزینه های درمانی فراوانی بر آن مترتّب است، بیماری های غیرواگیر است و برای پیشگیری و حتی درمان آن چاره ای جز تغییر سبک زندگی وجود ندارد. بدون شک، ورزش همگانی می تواند مهم ترین ابزار برای نیل به این مقصود باشد.
افزایش روزافزون چاقی به عنوان مادر بیماری های قلبی و عروقی، دیابت، سرطان، پوکی استخوان و... شهرداری تهران را بر آن داشته است تا به وسیله سازمان ذیربط خود، سازمان ورزش، نسبت به آموزش شهروندان در اماکن ورزشی و برنامه ریزی برای حضور مستمر آنها در رقابت های محلی اقدام کند. با این همه، برای بهره مندی از دستاوردهای نیکوی ورزش همگانی یعنی رسیدن به سلامت اجتماعی در ابعاد مختلف جسمی و روحی، باید بسترهای لازم را فراهم کرد؛ این بسترسازی تنها فراهم آوردن سخت افزارها نیست بلکه موضوع فرهنگسازی نیز به همان اندازه مهم و شاید مهم تر باشد.
منبع: همشهری آنلاین