کلیسای سن آگوستین مانیل: میراث جاودان هنر باروک در فیلیپین

به گزارش وبلاگ ساعت دیواری، شهر مانیل، پایتخت پرجنب‌وجوش فیلیپین، میزبان گنجینه‌ای از تاریخ و فرهنگ است که در میان آن‌ها، کلیسای سن آگوستین همچون نگینی می‌درخشد. این کلیسا که در قلب ناحیه تاریخی اینتراموروس واقع شده، قدیمی‌ترین کلیسای سنگی فیلیپین به شمار می‌رود و از زمان اتمام ساخت آن در سال 1607، شاهد رویدادهای مهم بسیاری بوده است. ترکیب خیره‌کننده‌ای از معماری باروک، نئوکلاسیک و هنرهای تزئینی، این کلیسا را به یکی از برجسته‌ترین نمادهای فرهنگی و هنری کشور تبدیل کرده است. با ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو، کلیسای سن آگوستین نه تنها به عنوان مکانی مقدس، بلکه به عنوان گواهی از تاریخ غنی فیلیپین شناخته می‌شود. در این نوشتار، به بررسی ویژگی‌های معماری منحصربه‌فرد، تزئینات هنری و اهمیت تاریخی این کلیسا خواهیم پرداخت.

کلیسای سن آگوستین مانیل: میراث جاودان هنر باروک در فیلیپین

کلیسای سن آگوستین (San Agustin Church) که نام رسمی آن زیارتگاه اسقف اعظم بانوی تسلی و قبابندمان (Archdiocesan Shrine of Our Lady of Consolation and Cincture) می باشد و به نام قصبه لقاح مطهر (Immaculate Conception Parish) هم شناخته می گردد، قدیمی ترین کلیسای سنگی فیلیپین است و ساخت آن در سال 1607 به اتمام رسیده بود. اهمیت فرهنگی و هنری این کلیسا که در ناحیه اینتراموروس شهر مانیل واقع است، نه تنها آن را به یک گنجینه فرهنگی و بنای تاریخی شاخص فیلیپین تبدیل می نماید، بلکه باعث شده تا از سال 1993 در لیست میراث جهانی یونسکو بعنوان یکی از چهار کلیسای باروک فیلیپین قرار بگیرد.

نقشه ساختمان کلیسا یک صلیب لاتین در محدوده ای مستطیلی با سه جناح است. ستون های ایونی و کورینتی مزین به نمای ساختمان کلیسا، پنجره رز، سنتوری سه گوش و تقارن آن، جلوه نئوکلاسیک-باروکش را به خوبی نشان می دهند. به علاوه، نقش کم برجسته (bas-relief) ظریف درهای چوبی اصلی کلیسا به شکل مشخصی مطابق با سبک اولیه باروک است. فضای داخلی کلیسا چندین ویژگی معماری متمایز دارد. بالای شبستان کلیسا یک طاق آهنگ قرار گرفته است و دیوارهای جدانماینده، شبستان را به 6 بخش تقسیم می نمایند. کلیسای سن آگوستین از معدود سازه های فیلیپینی است که با طاق آهنگ واقعی ساخته شده.

درست بالای ورودی کلیسای سن آگوستین، جایگاه ویژه سرایندگان واقع است که دو قوس پانیذ (elliptical arch) سنگی تکیه گاه آن هستند. این جایگاه شامل یک میز خطابه بزرگ تندیس وار هم می گردد که در سال 1731 از ماکائو وارد شده بود. هنرستان.Escuela Taller de Filipinas Foundation, Inc بین سال های 2015 تا 2018 این جایگاه را بازسازی نموده بود. بخش قابل توجهی از فضای داخلی کلیسا، از جمله تمام سطوح دیوار داخلی، سقف و زیر گنبد با شیوه فریب چشم (trompe loeil) نقاشی شده اند. دو نقاش ایتالیایی، Cesare Alberoni و Giovanni Dibella، در سال 1875 سفارشی را برای کشیدن تصاویر واقع گرایانه ای برای کلیسا دریافت کردند. نقش مایه سبک نئوکلاسیک آن ها شامل حلقه های گل، شاخ های نعمت (cornucopias)، گل بست ها، گل های کوچک و نمادها و شخصیت های مسیحیت می گردد. بازدید از این جاذبه تماشایی مانیل به گردشگران تور فیلیپین پیشنهاد می گردد.

سخن پایانی

کلیسای سن آگوستین مانیل، فراتر از یک بنای مذهبی، بازتابی از هویت تاریخی و فرهنگی فیلیپین است. از معماری خیره‌کننده باروک تا نقاشی‌های جادویی «فریب چشم»، این کلیسا داستانی از هنر، ایمان و میراث جاودان را روایت می‌کند. بازدید از این کلیسا، سفری است در دل تاریخ که نه تنها معماری باشکوه آن، بلکه روحیه اصالت و پایداری مردم فیلیپین را به نمایش می‌گذارد. اگر قصد سفر به فیلیپین را دارید، بازدید از کلیسای سن آگوستین را در برنامه خود قرار دهید و از این اثر جاودانه فرهنگی لذت ببرید.

به "کلیسای سن آگوستین مانیل: میراث جاودان هنر باروک در فیلیپین" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کلیسای سن آگوستین مانیل: میراث جاودان هنر باروک در فیلیپین"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید